Sinds 3 december 2018 is de Geoblocking Verordening van kracht. Deze verordening heeft tot doel het voorkomen van ongerechtvaardigde geoblocking en andere vormen van discriminatie die, direct of indirect, op de nationaliteit, de verblijfplaats of de plaats van vestiging van klanten is gebaseerd. Het gaat hier om interstatelijke transacties, niet om transacties die binnen de lidstaten zelf plaatsvinden.
Wat is geoblocking?
Geoblocking houdt in dat een ondernemer klanten ongelijk behandelt op basis van hun nationaliteit of verblijfplaats. Bijvoorbeeld als klanten geen toegang krijgen tot een website of automatisch worden doorgeleid naar een andere versie van de website. Geoblocking vindt met name plaats bij de online verkoop van producten en diensten, maar ook op fysieke locaties komt geoblocking voor. Bijvoorbeeld bij autoverhuurbedrijven of attractieparken.
Handelingen die onder andere onder geoblocking vallen zijn:
- Klanten uit andere lidstaten geen toegang geven tot een website of app;
- Klanten uit andere lidstaten ongevraagd doorleiden naar een andere versie van de website of app (indien een Franse bezoeker een Nederlandse URL intypt, mag deze niet worden doorgeleide naar de Franse versie van de website of app);
- Het klanten uit andere lidstaten onmogelijk maken om producten of diensten te kopen;
- Aan klanten uit andere lidstaten andere prijzen of voorwaarden opleggen dan aan Nederlandse klanten (hierbij is het wel toegestaan hogere bezorgkosten te rekenen voor klanten in het buitenland. Dit moet echter wel duidelijk worden aangegeven vóór de klant de bestelling doet);
- Een betaalmiddel weigeren dat uit een andere lidstaat afkomstig is (het is bijvoorbeeld niet toegestaan een Nederlandse creditcard van het merk mastercard te accepteren en een Italiaanse creditcard van het merk mastercard te weigeren).
Uitzonderingen
Bovenstaande regels gelden niet voor alle diensten. Uitgezonderd zijn onder meer (let op, dit betekent niet dat geoblocking bij deze diensten zonder meer is toegestaan):
- Financiële diensten, zoals leningen en betaaldiensten;
- Audiovisuele diensten, zoals films en series ( de streamingdienst Netflix heeft bijvoorbeeld een verschillend aanbod aan films en series binnen de lidstaten van de EU. Dit mede in verband met licenties voor (de auteursrechten van) films en series die ze voor sommige lidstaten niet hebben);
- Elektronische communicatiediensten, zoals telefoonabonnementen;
- Gokactiviteiten, zoals loterijen en casino’s;
- Diensten van uitzendbedrijven;
- Diensten van de gezondheidszorg;
- Diensten van notarissen en deurwaarders.
Handhaving door ACM
De handhavingsautoriteit Autoriteit Consument & Markt (ACM) is per 23 februari jl. aangewezen als toezichthouder op de regels voor geoblocking. De ACM zal optreden tegen in Nederland gevestigde bedrijven die zich niet houden aan de Geoblocking Verordening. De ACM is dan ook bevoegd om boetes op te leggen van € 900.000,- of (indien dat meer is) 1% van de jaaromzet van de onderneming pér overtreding. Bij overtredingen door buitenlandse ondernemingen zal de ACM samenwerken met andere Europese toezichthouders.
Deze handhavingsfunctie van de ACM met betrekking tot de Verordening geoblocking, welke met name tot doel heeft de consument te beschermen, lijkt niet overbodig. Op basis van een recente EU-brede screening van 560 webwinkels door de Europese commissie is gebleken dat 60% van de webwinkels niet voldoet aan de wetgeving omtrent consumentenrechten.
Benieuwd of uw webshop voldoet aan de Geoblocking Verordening en/of andere (e-Commerce) consumentenwetgeving? Neem dan contact op.